به گزارش ورزش سه، عبدالله نژاد درباره سیستم دفاع سه نفره ، مشکلات خط میانی و حمله در پرسپولیس نکاتی جالب را مطرح می‌کند که خواندنی است:
من فرشاد فرجی را برای راس مثلث دفاعی می پسندم چون بیشتر بازیکنی یارگیر و جمع کن است.فرجی چابکی و سرعت عمل خوبی در مقابل توپ های مرده دارد و می تواند واکنش سریعی نشان بدهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
برای آن پست بازیکنی به درد می خورد که از نظر فیزیکی زیاد بلند نباشد ، چابک باشد و پرش خوبی هم داشته باشد تا در راس دفاع مثبت کار کند.پرسپولیس دو تا مدافع سرزن ، دفع کننده و پوششی مثل گولسیانی و کنعانی زادگان دارد اما آن وسط اگر آنها مقابل فورواردهای ریز قرار بگیرند چون مرکز ثقل شان بالاست به مشکل می خورند.در واقع مواجهه مهاجمان سرعتی با آنها مشکل ساز می شود و یک بازیکنی باید باشد که جور آنها را بکشد.در ابزاری که یحیی در دست دارد فرجی می تواند این گزینه باشد.
فرجی خیلی وقت است که بازی نکرده و طبیعتا شرایط بازی در شهرستان مقابل تیمی که دارد می افتد دشوار است.اصلا فضای بازی در شهرستان برای بازیکنی که 9-8 هفته بازی نکرده بشدت دشوار می شود اما در ورزشگاه آزادی حتی وقتی که 2-4-4 شروع می کنیم در طول 90 دقیقه می توانیم سیستم را به 2-5-3 تغییر دهیم .در واقع مدل بازی ، سیستم و تاکتیک مان می تواند در طول بازی هم تغییر کند.این کاری است که الان در فوتبال دنیا انجام می دهند.وقتی ما با یک شیوه و یک نوع بازی در لیگ حضور پیدا می کنیم فشار روی بازیکنانی می آید که بیرون می نشینند و در این شرایط نمی توانیم از بازیکنی که 15 تا بازی بیرون بوده انتظار داشته باشیم کار را برایمان در بیاورد.در واقع کار برای آنها سخت تر هم می شود چون آنها وقتی به زمین می روند که معمولا تیم بهم ریخته است ، اخراجی یا مصدوم داده در حالی که اگر این بازیکن سرحال باشد در روزهای خوب دقیقا می تواند راس دفاع پرسپولیس کار کند.
در سیستم سه دفاعه هر سه بازیکن خط دفاع ،چه نفر راس ،چه یارکوب‌ها باید روی دست هم و در یک خط بازی کنند اما یارکوب‌ها باید بشدت باهوش باشند.در این سیستم شرح وظایف یارکوب‌ها خیلی تغییر می‌کند و باید حواس شان به وینگرهای حریف باشد. به نظرم وقتی ما از 50 متر زمین خودمان رد می‌شویم باید سه دفاعه بازی کنیم و آن دو نفر بروند در حمله به شرطی که از حریف پاس قطری و بلند نخوریم .در این مواقع یارکوب ها باید خیلی باهوش باشند اما وقتی تیم حریف فشار می آورد ما در خط دفاعی 5 نفر می‌شویم و این مستلزم آن است که مراقب فضای پشت سرمان باشیم .در چنین شرایطی ارسال پاس تودر برای تیم حریف سخت می‌شود و در این شرایط تیم حریف روی فضای پشت دفاع چپ و راست مان کار می‌کند .به همین خاطر است که معتقدم در برخی بازی‌ها باید بر اساس بازیکنان شاخص تیم حریف سیستم را انتخاب کنیم و همیشه اینطور نباشد که فقط تیم خودمان را ببینیم.یک وقتی می بینیم تیم حریف هافبک نفوذی قدری دارد که خیلی خوب در عمق کار می‌کند اما وقتی حریف چنین بازیکنی ندارد چرا باید مرکز خط دفاع را شلوغ کنیم .یک وقتی اما تیمی اصلا با کناره‌ها کار ندارد و یک هافبک نفوذی قدرتمند و یک مهاجم سریع دارد که با همان دو نفر می‌تواند خطرساز باشد و در این شرایط با یک حرکت سرعتی و تک حمله ممکن است گل بخورید.
وقتی که ما با سه دفاع متمرکز بازی می کنیم در فاز تهاجمی و در نیمه حریف برتری هم در کناره ها هم در عمق با ما خواهد بود.وقتی سه دفاع مرکزی داشته باشیم ، مدافعان چپ و راست ما تبدیل به وینگرهای چپ و راست می شوند و دیگر آن وینگرهای اصلی مثل ترابی و صادقی لازم نیست لب خط باشند و به مهاجم نوک مان نزدیک می شوند و اینطوری مسیر باز می‌شود تا مدافعان کناری هم در حمله حضور داشته باشند.حالا اگر حریف عمق را بسته بود بازی را می بریم کنار و آنجا با حرکات ترکیبی و ایجاد مثلث یا ترکیب دونفره با دور زدن دفاع حریف با کمک هافبک نفوذی مان موقعیت می سازیم .اگر هم حریف در دفاع باز بود توپ را می‌رسانیم به بازیگردان‌مان ؛کسی که بلد است معادلات را حل کند.بازیکنی که باید در منطقه خودش باشد،یعنی جایی بین قوس نیمه و قوس هجده قدم حریف .اینطوری است که می‌توانیم در حمله تنوع تاکتیکی داشته باشیم، خلق موقعیت کنیم، از عمق نفوذ کنیم ، شوت بزنیم.حتی با برتری نفری نسبت به حریف می توانیم تیم مقابل را در زمین جابجا کنیم.مثلا 50 متر ببریم چپ یا راست.این سیستم برای روزهای خوب می تواند جواب بدهد.معمولا تیم های حریف هم مقابل پرسپولیس با یک مهاجم بازی می کنند و نیازی نیست چهار نفر را عقب زمین معطل کنیم .می توانیم یک نفر مثل جان استونز هم در تیم مان داشته باشیم.سال گذشته استونز جایی بین دفاع وسط و هافبک دفاعی من سیتی بازی می‌کرد و از رودری هم جلوتر بود تا جایی که بعضی‌ها نمی دانستند پستش دقیقا چیست.
یک بازی‌هایی شما با تیم ته جدولی دارید و در این شرایط آماده کردن بازیکنان از نظر روانی و ذهنی خیلی سخت می شود بخصوص اینکه بعد از دربی هم باشد.معمولا بازیکنان همه زورشان را برای دربی می‌گذارند و بعد از این مسابقه یا مصدوم می‌شوند یا آن شرایط خوب شان را ندارند.بعد شرایط ذهنی‌شان اینگونه است که تیم حریف ته جدول است و احتمالا کار سختی ندارند اما واقعیت اینکه لیگ برتر ته جدول ندارد.شما ببینید در لیگ‌های معتبر دنیا هم از اورتون 10 امتیاز کم کردند اما یقه حریفانش را می گیرد یا استون ویلا فصل قبل داشت می افتاد اما الان صدر جدول است .در لیگ برتر خودمان هم بازی کردن مقابل تیمی که ده هفته نتیجه نگرفته دشوار است و بازیکنان باید کاملا از نظر روانی آماده باشند.
ما در پرسپولیس هنوز یک مهاجم ششدانگ و یک هافبک نفوذی که کارایی لازم داشته باشد را نداریم.در آن فضایی که شهاب زاهدی صاحب توپ می شود اگر زلاتان هم بازی کند کاری از پیش نمی‌برد چون شهاب توپ را گرفته ، سرش را بالا می‌کند، می‌بیند مهدی ترابی یک طرف لب خط است، سعید صادقی یک طرف دیگر. بعد یکی دو حرکت انجام می‌دهد و توپ را لو می‌دهد. شما ببینید در منچسترسیتی وقتی هالند توپ را می‌گیرد یک آلوارز نزدیکش دارد و در دو سه متری‌اش هست که به او پاس بدهد یا قبلا گوندوغان یا دی بروینه این نقش را بازی می‌کردند .در این شرایط تک مهاجم ما اگر بازیکنی نزدیکش نداشته باشد فوتبالش ضایع می‌شود.اگر عرض زمین 70 متر باشد مهاجمی مثل شهاب دو تا بازیکن در فاصله 35 متری‌اش دارد و طبیعتا کاری از پیش نخواهد برد.با این حال مدام این سوال در مورد او مطرح می شود که چرا اینقدر توپ لو می‌دهد؟
یک جایی مربی باید به بازیکن کمک کند .اگر شما بازیکنی جذب کرده اید حتما قبلا او را زیر نظر داشته‌اید، بازی‌ها و تمریناتش را دیده اید و خصوصیاتش را می‌شناسید.در واقع همین طوری او را انتخاب نکرده‌اید و با آنالیز جذبش کرده‌اید .الان خیلی در مورد شهاب می شنوید که می گویند کیفیت ندارد اما هیچ کس نمی‌گوید سیستم تیم طوری است که او در زمین محو می‌شود .ما باید در جایی به بازیکن کمک کنیم تا او هم به خودش و تیم کمک کند و در سیستم تیم آداپته شود.ما نمی توانیم بازیکن را به امید خدا رها کنیم و امیدوار باشیم همه مشکلات را خودش حل کند بلکه باید با تغییرات تاکتیکی و تفکرات دنبال حل مشکل باشیم.یک مثال بزنم.ناصر محمدخانی در بانک ملی مدام گل می‌زد اما وقتی آمد پرسپولیس 5 هفته گذشت و گلی نزد.او بازیکنی چپ پا بود که در جناح چپ وقتی قرار می گرفت اگر از نفر مقابلش رد می‌شد ، می خواست شوت بزند که شرایط مهیا نبود یا زاویه بسته می‌شد و نهایتا باید ارسال می‌کرد اما ناصر ابراهیمی و علی پروین او را در تیم ملی و پرسپولیس به جناح راست بردند و مشکل حل شد و درست مثل مارادونا که در جام جهانی 5 نفر از انگلیس را دریبل کرده و گل می زد او نیز همین کار را می‌کرد.یا لیونل مسی در آرژانتین هم همان گلی که به ما در جام جهانی زد را از جناح راست زد و شرایط برایش به گونه ای بود که هم می توانست به راست بزند هم چپ دروازه بان.
سرمربی تیم باید با سروش رفیعی صحبت کند .بازیکنی که تکنیک دارد باید جای شلوغ حضور پیدا کند .شاید می گوید عقب‌تر تحرک بیشتری دارد اما کارایی ندارد.شا ببینید بارسلونا در دروه اوج خودش با مثلث سوارز، نیمار و مسی وقتی به 50 متر زمین حریف می‌رسید این بازیکنان با آن همه توانمندی دنبال اینیستا می گشتند تا توپ را به او بدهند و او بود که مشکل را حل می‌کرد .حالا این ابزار یحیی است .وقتی توپ می‌رسد آن جلو پشت هجده قدم حریف، ما در یک سوم دفاعی حریف باید دنبال کی بگردیم؟ سروش اگر خیلی تلاش کند به آن منطقه می‌رسد اما موقعیتی خلق نمی‌شود .او باید ذهنیتش را عوض کند.شاید هم باید یک جور دیگر کار را انجام داد.محمد عمری بازیکن کوتاه قامتی است، مرکز ثقل پایینی دارد و این خاصیت را دارد که بچرخد اما وقتی این نفرات از تک مهاجم ما دور باشند سیستم تیم بهم می‌ریزد.اینها نکاتی تاکتیکی است که باید مد نظر قرار بگیرد.
من جایی گفتم پرسپولیس قبل از اینکه مهاجم نوک قابلی جذب کند باید یک مهاجم دوم خوب داشته باشد.مهاجم نوک روی هوا می‌تواند درگیری‌های فیزیکی و جنگ با دو تا دفاع وسط حریف را پیش ببرد اما مهاجم دوم باید باشد تا با پاس به عقب یا پاس به وینگرها در 50 متر زمین حریف با کار ترکیبی سریع موقعیت ایجاد کند.پرسپولیس فصل قبل هم همین طوری قهرمان شد.ما هیچ وقت دنبال این نبودیم که برویم از کناره ها سانتر کنیم و با کار ترکیبی و حرکت از عمق قهرمان شدیم.تیم هایی مثل پرسپولیس و منچسترسیتی که همیشه دنبال مالکیت بالا هستند نمی توانند با این روش ( سانتر از جناحین)به مالکیت 70-60 درصدی برسند.در این شرایط حریف دو مدافع بلند مقابل‌تان قرار می‌دهد و به نتیجه نمی رسید.با این حال سرمربی پرسپولیس باید ابزارهایش را توجیه کند که من این فوتبال را می خواهم و همان مدل بازی را از آنها بگیرد.
منبع: ورزش 3
کلیدواژه:
هافبک نفوذی
داشته باشیم
یک مهاجم
تیم حریف
اما وقتی
سه دفاع
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کرده‌است، لذا
منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۳۶۴۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بزرگ: جام حذفی همیشه برای من خوش‌یمن است
مهاجم تیم فوتبال آلومینیوم اراک مدعی است، همیشه در جام حذفی اتفاقات خوبی برای او رقم خورده است. - اخبار ورزشی -
شروین بزرگ در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، در مورد برد تیمش برابر پرسپولیس در جام حذفی گفت: این یکی از زیباترین بازی‌های باشگاهی در سال‌های اخیر بود و آنهایی که این مسابقه را دیدند واقعاً لذت بردند. مطمئناً این بازی تا سال‌ها در ذهن فوتبالی‌ها باقی می‌ماند. ما قبل از بازی روحیه خیلی خوبی داشتیم و از طرفی در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی هم این را می‌دیدیم که می‌گفتند پرسپولیس همیشه در اراک به مشکل خورده است. همه ما انگیزه زیادی داشتیم که بازی را ببریم و خوشبختانه این اتفاق رخ داد.
حسینی: هنوز اتفاق خاصی نیفتاده و مسئله اصلی ما لیگ است
وی در ادامه افزود: وقتی دو گل از پرسپولیس خوردیم، تیم در شرایط خاصی قرار گرفت، ولی من روی نیمکت به بچه‌ها گفتم که می‌توانیم نتیجه را جبران کنیم و حتی در وقت‌های اضافه هم که 4 بر 2 عقب بودیم باز به جبران نتیجه امیدوار بودم. وقتی بازی به ضربات پنالتی کشید، دیگر اطمینان کامل داشتم که برنده می‌شویم و حتی وقتی امیر نوری پنالتی را از دست داد به سمت او رفتم و گفتم که حتماً این بازی را می‌بریم. ما انگیزه زیادی برای این بازی داشتیم و کامبک زدن برابر تیمی مثل پرسپولیس نشان داد که پتانسیل فنی خوبی داریم.
مهاجم تیم فوتبال آلومینیوم اراک در مورد دو گلی که در این بازی به ثمر رساند، تصریح کرد: یکی از بهترین شب‌های زندگی‌ام رقم خورد و خدا را شکر می‌کنم که دو گل زدم. من در تمرینات روی چرخش‌ها خیلی کار می‌کنم و خوشبختانه به این شکل گل زدم. واقعاً بهتر از این نمی‌شد و گل‌هایم را به مادرم تقدیم می‌کنم.
بزرگ در پاسخ به این پرسش که آیا امسال از نیمکت‌نشینی در آلومینیوم ناراضی و ناراحت نیست، یادآور شد: هر بازیکنی از نشستن روی نیمکت ناراحت می‌شود، من هم ناراحت بودم، ولی هیچ وقت نخواستم برای تیمم حاشیه درست کنم. مجتبی حسینی خیلی سخت به ترکیب تیمش دست می‌زند و چون در سال‌های قبل هم با این مربی کار کردم، می‌دانستم که او به سختی ترکیب تیمش را تغییر می‌دهد. امسال فرصت کمی به من رسید و فقط در بازی با شمس آذر فیکس بازی کردم.
نقی‌زاده: بیشترین گل را من به استقلال و پرسپولیس زده‌ام
مهاجم آلومینیوم همراه با عیسی آل‌کثیر در بین بازیکنان فعلی فوتبال ایران بیشترین گل را در جام حذفی زده است. بزرگ در این مورد به تسنیم گفت: خوشبختانه در جام حذفی همیشه اتفاقات خوبی برای من رقم می‌خورد و من 12 گل در این جام زده‌ام. حتی همین بازی‌های جام حذفی باعث شد که برای اولین بار دیده شوم و جام حذفی همیشه برای من خوش‌یمن است. امیدوارم در ادامه هم بتوانم برای تیمم گل بزنم.
انتهای پیام/
دانشجویان سال سوم دانشگاهها، بورسیه دانشگاه فرهنگیان می‌شوند